ช่วยให้คุณเริ่มต้นจะรักษาและทำดีกับคนข้างกายมากๆ เพราะในอนาคตไม่แน่ว่าอาจเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นก็ได้ โดยเป็นเรื่องราวของหนุ่มนักธุรกิจคนหนึ่ง ที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่กลับทอดทิ้ง “ภรรยา” ที่อยู่ข้างกาย จนวันหนึ่งได้มารู้ว่าเสียผู้หญิงที่ดีที่สุดไป ในเวลาที่สายไปและยากจะย้อนกลับเสียแล้ว ….ซึ่งเขาได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดว่า
ผมแต่งงานกับภรรยามาได้ 10 ปี โดยเราเริ่มคบกันตั้งแต่ม.ปลาย พอเรียนจบมัธยมเธอก็ไปทำงานทางใต้ ส่วนผมขึ้นเหนือเรียนต่อมหาวิทยาลัย ผมเป็นเด็กคนเดียวในหมู่บ้านที่ได้เรียนต่อ แต่แล้วก็มีเหตุให้ต้องดร็อปเรียนตอนปี 2 เพราะพ่อเกิดอุบัติเป็นอัมพาต แต่แฟนกลับนั่งรถไฟนำเงินมาให้ และบอกว่าต้องเรียนต่อ เพราะผมเป็นความภาคภูมิใจของเธอ
ตั้งแต่นั้นเธอก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เช่าห้องอยู่แถวมหาวิทยาลัย เธอก็ทำงานไปดูแลผมไปด้วยจนผมเรียนจบ แต่หลังจากนั้นแม่เธอก็ป่วย เธอจึงต้องกลับไปอยู่ที่บ้าน ทำให้เราต้องห่างกัน เรารักกันระยะไกลถึง 3 ปี จนเริ่มรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะคุยกันเพราะห่างกันมาก และเธอก็เริ่มรู้สึกต่ำต้อย ไม่เหมาะสมกับผม แต่ตอนนั้นผมยังรักเธอ ทั้งรักและขอบคุณ
และในที่สุดเราก็แต่งงานกัน เธอย้ายกลับมาอยู่กับผม จนปี 2008 ผมลาออกจากงานมาทำธุรกิจส่วนตัว และก็ไปได้ไม่ดีนัก ประจวบเหมาะกับเธอตั้งท้องพอดี ผมเลยขอให้เธอไปเอาลูกออกเพราะไม่มีเงินจะเลี้ยง แค่ลำพังสองคนยังไม่รอด
ต่อมาปี 2009 ธุรกิจเริ่มดีขึ้น ภรรยาก็ตั้งท้องอีกครั้ง และเป็นอีกครั้งที่ผมขอให้เธอไปเอาลูกออก เพราะยังมีหนี้สินและภาระมากมาย ไม่พร้อมที่จะมีลูกจริงๆ หลังจากนั้นธุรกิจก็ยังขึ้นๆลงๆ เอาแน่เอานอนไม่ได้ จนถึงปี 2012 ธุรกิจเริ่มอยู่ตัว ผมตั้งใจที่จะมีลูก แต่ทำยังไงภรรยาก็ไม่ท้อง เมื่อไปตรวจคุณหมอได้บอกว่า เธอมีโอกาสตั้งท้องน้อยมาก พอได้ยินแบบนั้นสภาพจิตใจผมก็เริ่มย่ำแย่ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ถึงขั้นลงไม้ลงมือ พ่อแม่ผมก็รบเร้าอยากอุ้มหลาน เมื่อเจอแรงกดดัน ผมเลยขอหย่ากับภรรยา
และเธอเองคงจะเสียใจ เลยหนีกลับบ้านไม่ยอมหย่า แล้วยังไปโวยวายกับพ่อแม่ผม ทำให้ผมโกรธมาก หลังจากห่างกันผมก็เริ่มไปคบกับ “พนักงานสาวในบริษัท” ตอนนั้นความรู้สึกระหว่างผมกับภรรยาแตกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี เราทะเลาะกันทุกวันที่เธอไม่ยอมหย่า จนผมสุดจะทนเลยจงใจส่งรูปขณะนอกใจมีอะไรกับสาวคนใหม่ไปให้เธอดู แต่เธอกลับนิ่งไม่ตอบและไม่โวยวายอะไรอีกเลย จนในที่สุดเธอก็ยอมหย่า
